Regulamin kojarzenia meczów drużynowych w A-Klasie 2005/06
na podstawie przepisów "Swiss Paring Rules for Team Competitions"

Sporządził Ulrich JAHR

Zatwierdzony w dniu 29 maja 2005 r regulamin Drużynowych Mistrzostw KPZSzach edycji 2005/06 zakłada układanie tabeli postępowej według punktów zdobytych z gry, a w razie równości tych punktów – według punktów meczowych (3 pkt za zwycięstwo meczowe, 1 pkt za remis i 0 pkt za przegrany lub nie grany mecz). Jednak kojarzenie par meczowych do kolejnej rundy będzie odbywać się według punktów meczowych, zgodnie z przepisami FIDE, dotyczącymi turniejów drużynowych rozgrywanych systemem szwajcarskim. Zasady tego kojarzenia są przedstawione poniżej. Są one zmodyfikowane do potrzeb regulaminu Drużynowych Mistrzostw KPZSzach w A-Klasie.

1. Zgłoszenia imienne składów drużyn, uczestniczących w A-Klasie muszą być nadesłane w terminie do 15 października 2005 r. Zgłoszenie obejmuje sześciu zawodników składu podstawowego, w kolejności szachownic (na szóstej szachownicy obowiązkowo kobieta).

2. Po otrzymaniu zgłoszeń sędzia administrator ustali numery startowe drużyn, na podstawie malejącej sumy rankingów zgłoszonych zawodników. Brak zgłoszenia imiennego spowoduje, że zespół zostanie dopuszczony do rozgrywek z ostatnim numerem startowym, bez rankingu wstępnego i nie będzie mógł ubiegać się o awans do wyższej grupy mistrzostw w wyniku rozgrywek A-Klasy. Regulaminowo, drugie i dalsze zespoły tego samego klubu, startujące w A-Klasie, nie muszą podawać składów swoich zespołów. Zespoły te grają wyłącznie zawodnikami rezerwowymi i nie będą kojarzone z drużynami tego samego klubu.

3. Jeśli w jakiejkolwiek rundzie wystąpi nieparzysta liczba drużyn, jedna zostanie wyłączona do pauzowania. Będzie to zespół najniżej zaszeregowany w tabeli turniejowej, posiadający najmniejszą ilość punktów meczowych, który dotychczas nie pauzował, przy czym mecze nie grane są również zaliczane do pauzowania. Zespół pauzujący nie otrzyma punktów meczowych, ale 3 punkty z gry.

4. Do celów kojarzenia kolejnej rundy tabela turniejowa będzie układana według punktów meczowych, a w razie równości, według punktów z gry i w końcu na podstawie sumy rankingów (numerów startowych).

5. Zespoły będą kojarzone ze sobą w grupach punktowych, posiadających tę samą ilość punktów meczowych, lub z zespołem posiadającym możliwie jak najmniejszą różnicę tych punktów. Dwa zespoły mogą grać się ze sobą tylko jeden raz w czasie trwania mistrzostw.

6. Kojarzenie rozpoczyna się od najwyższej grupy punktów meczowych w kierunku środka tabeli turniejowej, następnie (po wyłączeniu zespołu do pauzowania) od najniższej grupy punktów meczowych i w końcu grupy środkowej.

7. Grupą środkową jest nazywana grupa, w której znajduje się zespół zajmujący środkowe miejsce w tabeli turniejowej (np. przy 25 drużynach jest to zespół zajmujący 13 pozycję, a przy 26 drużynach – 14 pozycję).

8. Kojarzenie pierwszej rundy mistrzostw odbędzie się według listy startowej. Przy nieparzystej liczbie drużyn zespół, który otrzyma ostatni numer startowy zostanie wyłączony do pauzowania. Grupa pozostałych drużyn zostanie podzielona na pół, tworząc dwie połówki N tabeli turniejowej. Zespół z numerem 1 będzie skojarzony z zespołem N+1 (czyli pierwszym z dolnej połowy tabeli startowej), zespół z numerem 2 – z zespołem N+2 itd.

9. Kojarzenie drugiej i następnych rund odbędzie się w grupach według punktów meczowych. Przykładowo po pierwszej rundzie po 3 pkt meczowe będzie mieć 11 drużyn. Zostaną one uszeregowane w tej grupie według zdobytych punktów z gry, a w razie równości według numerów startowych. Według takiego uszeregowania drużyna z pierwszego miejsca zostanie skojarzona z zespołem z 11 miejsca, zespół z drugiego miejsca z drużyną z 10 miejsca i tak dalej. Zespół zajmujący środkowe miejsce (czyli w tym przypadku szóste), będzie przeniesiony do niższej grupy punktowej i skojarzony z drużyną najniżej zaszeregowaną w tej grupie. Taki tok postępowania będzie stosowany we wszystkich dalszych rundach zawodów.
10.    Jeśli w trakcie kojarzenia okaże się, że według zasady podanej w pkt. 9 drużyny nie mogą być skojarzone, należy dokonać przemieszczeń w ramach grupy turniejowej. Przemieszczenia takie będą dokonywane przede wszystkim w dolnej połowie grupy tak, aby możliwie największa liczba zespołów tej grupy mogła być skojarzona ze sobą. Dotyczy to zarówno grup parzystych jak i nieparzystych.

11. Przykładowa procedura w grupie parzystej sześciu drużyn jest następująca:

(1)    1-6     2-5    3-4
(2)    1-6    2-4    3-5
(3)    1-6    2-3    4-5
(4)    1-5    2-6    3-4
(5)    1-5    2-4    3-6
(6)    1-5    2-3    4-6
(7)    1-4    2-6    3-5
(8)    1-4    2-5    3-6
(9)    1-4    2-3    5-6
(10)    1-3    2-6    4-5
(11)    1-3    2-5    4-6
(12)    1-3    2-4    5-6
(13)    1-2    3-6    4-5
(14)    1-2    3-5    4-6
(15)    1-2    3-4    5-6

Jeśli żaden z tych przykładów nie może być zastosowany, należy przenieść do niższej grupy dwa środkowe zespoły (w tym przypadku 3 i 4) i kojarzenie ponowić.

12. Przykładowa procedura w grupie nieparzystej pięciu drużyn jest następująca:

(1)    1-5     2-4    3 – przeniesiony
(2)    1-5    2-3    4 – przeniesiony
(3)    1-5    3-4    2 – przeniesiony
(4)    1-4    2-5    3 – przeniesiony
(5)    1-4    2-3    3 – przeniesiony
(6)    1-4    3-5    2 – przeniesiony
(7)    1-3    2-5    4 – przeniesiony
(8)    1-3    2-4    5 – przeniesiony
(9)    1-3    4-5    2 – przeniesiony
(10)    1-2    3-5    4 – przeniesiony
(11)    1-2    3-4    5 – przeniesiony
(12)    1-2    4-5    3 – przeniesiony
(13)    2-5    3-4    1 – przeniesiony
(14)    2-4    3-5    1 – przeniesiony
(15)    2-3    4-5    1 – przeniesiony

13. Przeniesienia stosuje się w dół lub w górę, w zależności czy kojarzone są grupy punktowe z góry czy z dołu. Grupa punktowa środkowa jest kojarzona na końcu metodą od góry.

14. Jeśli jakakolwiek drużyna miałaby być przenoszona w tym samym kierunku ponownie, należy cofnąć ją do swojej grupy punktowej i proponować do przeniesienia inną drużynę, w kolejności podanej w przykładzie pkt. 12.

15. Jeśli w grupie środkowej znajdą się zespoły przeniesione z górnych i dolnych grup punktowych, należy uszeregować je w kolejności punktów meczowych, następnie punktów z gry i numerów startowych, a kojarzenie prowadzić od zespołu najwyżej zaszeregowanego, który otrzyma za przeciwnika drużynę najniżej zaszeregowaną, mającą możliwie najmniejszą różnicę punktów meczowych, następnie kojarzyć zespół najniżej zaszeregowany proponując przeciwnika najwyżej zaszeregowanego mającego możliwie najmniejszą różnicę punktów meczowych, aż do pojawienia się jednorodnej grupy punktowej drużyn posiadających tę samą ilość punktów meczowych, którą należy kojarzyć zgodnie z zasadami ogólnymi.

16. Przykład kojarzenia grupy środkowej z zespołami przeniesionymi z góry i dołu:

Nr 1    przeniesiony z góry
Nr 2 – Nr 5    grupa środkowa
Nr 6    przeniesiony z dołu

(1)    1-5     2-6    3-4
(2)    1-4    2-6    3-5
(3)    1-3    2-6    4-5
(4)    1-2    3-6    4-5
(5)    1-5    3-6    2-4
(6)    1-4    3-6    2-5
(7)    1-3    4-6    2-5
(8)    1-2    4-6    3-5

Dopiero po wyczerpaniu tych możliwości należy kojarzyć zespoły 1 – 6, a następnie pozostałą grupę punktową.

17. Jeśli nie uda się skojarzyć środkowej grupy punktowej metodą podaną w pkt. 16, należy przenieść inny zespół z grupy niższej i kojarzenie ponowić najpierw dla tej niższej grupy, a następnie dla grupy środkowej.

18. Kolory bierek są przyznawane dla pierwszej szachownicy dopiero po skojarzeniu zespołów. W pierwszej rundzie kolor bierek jest losowany dla zespołu z Nr 1 na liście startowej. Kolor wylosowany jest przyznawany zespołom z numerami nieparzystymi górnej połowy listy startowej. Zespoły z numerami parzystymi górnej połowy listy startowej otrzymają kolor bierek odmienny. Zespoły dolnej połowy listy startowej otrzymają również kolor odmienny w stosunku do drużyn z nimi skojarzonych.

19. Żadna drużyna nie może otrzymać tego samego koloru bierek trzy razy z rzędu, ani nie może posiadać przewagi jednego koloru bierek nad drugim większej niż dwa. Jeśli okaże się, że w skojarzonej grupie punktowej występuje taka sytuacja, kojarzenie musi być zmienione w celu zastosowania tego przepisu.

20. Procedura przyznania koloru bierek w skojarzonej parze drużyn jest następująca:

(a) jeśli obydwa zespoły nie naruszają przepisu pkt. 19, należy dążyć do wyrównania kolorów bierek, analizując historię przyznawania kolorów obydwu skojarzonych drużyn;
(b) jeśli jedna z drużyn musi otrzymać odmienny kolor bierek, zgodnie z pkt. 19, ma ona pierwszeństwo do tej zmiany;
(c) jeśli historia przyznawania koloru bierek obu skojarzonych drużyn jest identyczna, zespół wyżej zaszeregowany otrzyma zmianę koloru bierek;
(d) jeśli obydwa zespoły oczekują (ze względu na treść przepisu pkt 19) tego samego koloru bierek, kojarzenie należy zmienić.

21. Kojarzenia par do kolejnej rundy dokonuje sędzia administrator mistrzostw i publikuje je w Internecie. Kojarzenie musi być podane do wiadomości przynajmniej na tydzień przed kolejną rundą. Jeśli przepisy kojarzenia zostały spełnione, nie ma możliwości złożenia protestu w tej sprawie.

Bydgoszcz 02.09.2005